Zen

22 augustus 2017 - Waikkal, Sri Lanka

Vandaag gaan we de hele dag nietsdoen. En dat is ons gelukt. We gaan in en in genieten van dit plekje en van het heerlijk zwembad. Iedereen heeft heerlijk geslapen en okk lekker lang geslapen. We hebben zelfs een ontbijtbuffte. Met zelfs sri lankees ontbijt. Dus dan doen we dat gewoon nog een keertje. Ons buikje lekker vol gegeten. Iedereen ging even lekker zijn eigen gang . Nog een paar potjes gepest en een heerlijke kippensoep gegeten. Mikki zelfs twee borden. De masseur kwam ook nog vandaag langs , of we behoefte hadden. Nou en of. Jim wilde ook graag . Hij mocht als eerste. Helemaal happy en zen kwam hij terug na een uurtje. Daarna was het mijn beurt. Na de boottocht is het niet goed gegaan met mij been en voet. Hij was dik en pijnlijk geworden. Volgens Jutta kon de masseur mij wel helpen. En dat beaamde hij. Nou dat heb ik geweten. Hij masseerde mijn been met zoveel kracht dat de tranen over mijn wangen liepen. Hij vertelde dat al mijn spieren en pezen waren verhard. Hij moest het zachter maken. Hij zag denk ik mijn twijfel dus begon te praten tegen me. Hij had en verhaal. En wat een verhaal. Hij had het maseren geleerd als klein jongetje van zijn opa en vader. Zijn vader verloor hij op zijn achste en op zijn veertiende werd zijn moeder ziek en overleed. Hij stopte met school en ging werken. Als masseur. Daarna heeft hij vrijwillegers werk gedaan op de eerste hulp in het ziekenhuis van kandy. Werken mocht hij daar niet want hij had geen diploma. Omdat hij voor zichzelf moest zorgen is hij uiteindelijk gaan doen waar hij goed in was. Maseren. En dat is nu zijn werk. En dankzij jutta en marcus kan hij daar van leven. Want elders wil niemand hem hebben want hij is man. En dat word in Sri Lanka niet geaccepteerd. Hij maakte ook al zijn olien en cremes zelf. Ik kreeg een potje mee voor mijn benen. Na de massage voelde het gelijk goed. Was wederom echt heerlijk. 

Daarna is er een klein wondertje gebeurd. De hele familie roest inclusief pa en ma gingen zwemmen. Dé en ik zijn geen zwemmers maar we hadden het de kids belooft. En eerlijk is eerlijk het was heerlijk. We hebben bijna een uur gezwommen. Na het zwemmen nog lekker gelezen en niets gedaan. Om zeven uur stond het buffet weer klaar. En wat was het weer zalig. Naast het resort staat een soort van open gebouwtje waar we vaak mensen naar binnen zien gaan . We vroegen ons de vorige keer al af wat het was. Na voor 

Het eten kwam Jutta even bij ons zitten en kwam het ter sprake. Ze vertelde een bizar verhaal. Tijdens de tsunami was er een grijze oude vrouw op het strand verschenen en die had tegen alle mensen vertelt dat ze weg moesten gaan. Niemand had haar ooit gezien maar ze was zo overtuigend dat iedereen naar haar luisterde en gelukkig maar want anders was het fout afgelopen met deze mensen. Niemand heeft haar daarna weer teruggezien. Als dank voor dit wonder is een soort van kerkje gebouwd. Daar komen mensen bidden . Er zijn veel bijzondere verhalen over de wonderen die zijn gebeurd met mensen die dar hebben gebeden. Jutta wilde mij heel erg graag na het eten het laten zien. Mikki wilde ook graag mee. Wat was dat een bijzonder ervaring. Ik ben katholiek maar geloof op mijn eigen manier en kom eigenlijk liever in een tempel dan in een kerk. Maar dit was anders. Er hing hier zoiets bijzonders in de lucht. Kan het ook niet beschrijven en ga dat ook niet doen. Mikki was ook onder de indruk. Wat was dit bijzonder om mee te maken. Jutta was zo gelukkig dat ze dit met ons mocht doen. En wij waren alleen maar dankbaar. Wat was dit mooi. En wat was dit een mooie afsluiter van een heerlijke dag. Nog even wat gelezen en heerlijk geslapen . 

Foto’s