Galle

we hebben allemaal een soort van niet fijn geslapen. Pas nadat ik had bedacht dat oordopjes misschien helpen lukte het me om in slaap te vallen. We zijn niet gewend om met de bulderende zee op te achtergrond te slapen. We werden gisteren geholpen door een lieve jongen Hassan  met een best wel pittig verhaal. Zeven dagen in de week werken. Familie die in Kandy woont etc etc. Gisteravond was het ook gezellig bij de bar , dat zagen we toen we naar bed gingen. Maar vandaag worden we met de gevolgen ervan geconfronteerd. Hassan de lieven jongen had waarschijnlijk meegefeest. We probeerde de bestelling van het ontbijt door te geven. Maar dat lukte niet echt. En de lucht..pffff pittige drankkegel. Om ons heen kregen mensen hun ontbijtjes. Uiteindelijk kwam er een andere jongen naar ons toe of we onze bestelling nog een keer konden doorgeven. Hassan hebben we nooit meer teruggezien.  Bij het ontbijt nog gekletst met Loeki. Ze werkt ook met smokkinderen net als margot dus genoeg gespreksstof. We gaan vandaag naar Galle. We wilde met de trein maar diehebben we gemist. No problem taxi is hier zo geregeld. Galle ken ik met name van wie is de mol. Het is een oude nederlandse kolonie . Met veel nederlandse invloeden. Met name de oude stadswal, die bij de tsunami veel ellende heeft tegengehouden . En veel nederlandse straatnamen. En heeeeeel veeel leuke winkeltjes, dat had ik al gelezen. Het is godzijdank zwaar bewolkt dus het perfecte weertje voor dit uitstapje. Wat ik ook heb gelezen is dat het hier meestal zinderend heet is. Eerst heerlijke vietnamese ijskoffie en milkshakes gedronken in een oud nederlands ziekenhuis dat nu dienst doet aan restaurantjes en winkeltjes. Prachtig gebouw. Daarna wat straatjes ingegaan. ,Opeens word ik aangesproken door eem oud mannetje bij een klein  juwelierszaakje. Of ik wat zinnetjes in het nederlands wil opschrijven. Als dank mogen mikki en ik een steentje uitzoeken. We krijgen eigenlijk een steentje in onze handen gedrukt. Met een prachtig verhaal dat we niet mogen doorvertellen. Daar komt hij met wat mooie ringen van dezelfde steen en ja hoor , weer trappen die stomme toeristen in zijn prachtige verkooppraatje. Maar wat gun ik het deze man. Hij is zo creatief, ik hou ervan. En voor €25 heb ik een prachtige ring. Daarna nog de stadswal beklommen. Wat is dit een gaaf stadje. En wat een leuke winkeltjes. Zijn de wat duurdere winkeltjes maar dat zie je er wel vanaf. Ik had via tripadvisor een leuk restaurantje gevonden. Dit was ook jackpot. Wat was dat heerlijk . Dé en jim hadden een soort wraps, mikki een mozarella -tomaat salade. En ik een kleine saté. De ijsthee was ook bizar lekker. Nog wat leuke spulletjes gekocht en eindelijk onze olifant. We waren op zoek naar een leuk olifantje. We hebben er eentje gevonden die gemaakt is van olifantenpoep en papier maché. En hij is prachtig. Jim eindelijk een gave bril gevonden. Iedereen helemaal happy. We hebben besloten om met de trein terug te gaan baar mirissa. Opeens staat Loeki naast ins als we buiten staan. Ze wil wel mee met ons met de trein. We hadden nog wel uren hier kunnen doorbrengen maar we zijn allemaal wel een beetje gaar. En er gaan maar een paar treinen per dag dus om vier uur pakken we twee tuktuks naar het station.  In het station  raakt Dé in gesperk met een schat van een mannetje , hij vertelt dat hij zijn oudste dochter is kwijtgeraakt bij de tsunami. Hij spreekt perfect engels en heeft gewoon zin in een praatje met ins. Mikki heeft gelukkig nog een zelfgemaakt armbandje bij zich. Die deelt ze hier uit aan iedereen die ze lief vind. Op een gegeven moment excuseert hij zich even en komt later terug met vijf zakjes pinda's. Wat zijn deze mensen toch lief. Vietnam zit in mijn hart maar sri lanka zit in mijn bloed. Bij Dé staat deze reis zelfs op nummer één. Mijn hoofd is nog nooit zo leeg geweest zolang ik me kan herinneren. En dat zegt misschien wel alles. Dit land laat je ontspannen. Loeki heeft hier twee weken een ayuvedische yoga en meditatie retraite gedaan. En ik denk echt dat er geen land is waar je dat beter kan doen dan hier. De treinreis is weer prachtig. We zitten niet bij elkaar maar het is maar een ritje van een klein uurtje. Iedereen geniet weer van het uitzicht. Als we thuiskomen gaan we even relaxen en we besluiten dat we lekker weer hier gaan eten. Loeki eet gezellig met ons mee. Wel zo gezellig om al haar bijzondere en moiie verhalen te horen. Wat een magisch mooie dag weer. Na het eten duiken we snel weer ons bedje in. Of we worden lui of de vermoeidheid komt eruit. Ik had allerlei wilde plannen voor massages en yoga maar ben er gewoon te lui voor.  Morgen  misschien , of misschien niet. Nu eerst lekker douchen en slapen. Truste