Polonnaruwa

Weer heerlijk geslapen vannacht. Wel het wekkertje moeten zetten want we hebben vandaag weer een uitstapje op het program staan. Eerst lekker ontbeten samen met onze tweede dochter. Om negen uur kwam onze chauffeur ons ophalen. Dit keer in een splinternieuwe honda hybride. Niks mis mee. Het is een klein anderhalf uur rijden. Maar dat is geen straf in dit land. Op de fiets zie en hoor en ruik je natuurlijk het meeste maar in de auto is toch ook wel lekker realxt. Mikki doet nog een powernap en wij genieten van het prachtige landschap. In polonnaruwa gaan we en een eeuwenoud tempelcompex bezoeken. Het is staat op de werelderfgoedlijst van  unesco. En het is groot. Het is de tweede koningsstad van sri lanka , en van omstreeks 1070. Zo dat waren de feitjes. Het is zo groot dat het niet te belopen is. De meeste mensen doen het op de fiets. Dat zouden wij in eerste instantie ook doen. Maar aangezien jim en ik ons nog niet 100% goed voelen en het ook zinderend heet is doen wij het met de auto. Achteraf de allerbeste keuze. Want god wat was het heet. Maar ook zo bizar mooi. En echt prachtig onderhouden. Mikki was met name onder de indruk van alle aapjes en te schattige hondjes. Ik had me een beetje ingelezen maar dat is echt kansloos. Er zijn zoveel tempels en ruines te zien dat kan je nooit onthouden. Je kan een gids meenemen maar dan moet je natuurlijk veel geduld hebben om naar al die verhalen te willen luisteren. En daar was het echt te warm voor. Jim en Mikki hebben het echt super doorstaan, kan me goed voorstellen dat hier niet hun interesse ligt. Na ruim vier uur hadden we alles gezien en waren we moe maar voldaan. Ons portie cultuur hadden we weer gehad voor vandaag. Terug bij ons huisje even lekker ieder zijn ding gedaan . Vanavond gaan we toch even het "bruisende" centrum van Sigirya opzoeken. Eten bij het restaurant dat bij tripadvisor op nummer één staat. Is een echt toeristenrestaurant dus voor jim en mikki zullen ze ook wel iets op de kaart hebben. De eigenaar van het resort brengt ons in zijn eigen tuktuk. Was even proppen maar uiteindelijk gelukt. Heerlijk gegeten en inderdaad tot groot genoegen van jim en mikki hadden ze ook de welbekende club sandwich met friet op de kaart staan. Tot grote hilarieit van jim hadden ze ook "snakes" op de kaart staan. Moest natuurlijk snacks zijn. Na het eten weer terug naar ins huisje waar we besefte dat we morgen alweer weg moesten hier. De eigenaar is nog flink aan het bouwen en we hebben hem echt beloofd dat we snel terugkomen als alles klaar is. Door onze lichamelijke toestand hebben Jim en ik helaas niet onze rots kunnen beklimmen. Echt ontzettend jammer. Maar er komen nog wat bergjes die we nog kunnen beklimmen deze reis. Ik heb niet voor Jan doedel bergschoenen voor jim gekocht. Nog een potje gepest en toen ons heerlijke bedje opgezocht. Wat gaan we dit missen. Moest in het begin erg wennen aan het karakter van de srilankezen. Maar deze mensen zijn echt oprecht lief en attent. Kunnen wij nog iets van leren.