Een dag met een gouden randje

14 augustus 2017 - Ella, Sri Lanka

Niet verwacht maar toch heerlijk geslapen. Zelfs zo goed dat het al bijna tijd was voor het ontbijt. Dit keer krijgen we hoppers, een soort pannekoekje daar doe je noodles in en dan wat kokossambal en dahlcurry. Dit is zooooooo lekker. Pittig dus je bent gelijk wakker. Geef mij dit maar elke ochtend. We gaan poging twee doen voor een dagje activiteiten. Eerst gaan we naar een theefabriek daarna gaan we een treinritje doen van een klein uurtje. Aangezien we de beroemde treinreis hebben gemist hopen we dat dit een kleine pleister is op een klein gaatje in ons reisprogram. Daarna nog een tempel bezoeken . Ons mannetje heeft heel erg lief dit keer een bus voor ons geregeld in verband met mijn been. Had niet gehoeven maar echt superlief natuurlijk. Aangekomen in de theefabriek krijgen we eerst hoesjes voor over onze schoenen en haarnetjes. Gelukkig sta je met z'n allen tegelijk voor aap. In deze fabriek produceren ze alleen maar groene thee. We krijgen een rondleiding , dit is best wel interresant . Als je al weet hoeveel werk het kost om die blaadjes te plukken , handmatig word dit nog steeds gedaan. En als je dan dit hele proces ziet dan kijk je toch anders tegen je kopje thee aan. Na de rondleiding krijgen we zelf nog een kopje thee. Ik geef mijn kopje thee aan een oververhitte Duitse pappa met een klein jochie die op zijn rug in slaap was gevallen. Groene thee is sowieso niet echt mijn ding. Vervolgens gaan we even een kopje koffie doen bij de Chill. Op de bovenste verdieping hebben ze allemaal zitzakken en lounghoekjes gemaakt. Echt te gek. Eindelijk een echte bak koffie weer. Heerlijk. Daarna nog vijf minuutjes rijden naar het station. Vier kaartjes gekocht voor deze trip voor het bizarre bedrag van 42 cent. We wisten van te voren al dat de kans dat de trein op tijd zou komen 0% was. En inderdaad dat was hij niet. Volgens mij had hij ruim een half uur vertraging maar dat krijg je bij de prijs inbegrepen. We hadden wel ons vermaak want er waren zes mannetjes bezig een cementen oprit te maken. Echt hilarisch om te zien hoe dat hier gaat. Is sowieso heel erg gek in dit land. Het ene moment lijkt het alsof de tijd hier heeft stilgestaan maar vervolgens lopen ze weer met andere dingen op ons voor. Als de trein dan eindelijk arriveert zien we waarom alles weer op zijn plaats valt deze trip. Tientallen oververhitte en gefrustreerde toeristen verlaten de trein. Dit is dus de trein die wij ook hadden genomen als mikki fit was geweest. Wat een hel. En wij hebben dus nu de hele coupe samen met nog een gezin voor ons alleen. En kunnen aan beide kanten filmen en kijken. Wat is dit gaaf. Nog nooit zo'n mooi landschap gezien en zoveel prachtige tafereeltjes langs de kant gezien. Zo gaaf. Op een gegeven moment zitten we gewoon allemaal in ons eentje te genieten. Iedereen is er vol van. Na ruim een uur komen we op het eindstation aan. Na en klein kwartiertje wachten komt onze bus weer aangereden. Daarna nog en klein tempelcomplex bezocht en toen waren we echt totaal voldaan. We hebben ons af laten zetten bij de chill. We hadden best wel trek en hadden vanmorgen  gezien dat ze heerlijke gebakjes op de kaart hadden. En aangezien we de lunch hadden overgeslagen ging dat er wel in. Alleen kwamen we nadat dit op was erachter dat het al half zes was en dat het gebakje eigenlijk niet voldoende was. Op tripadvisor had ik nog een ander leuk restaurantje gevonden. Een italiaan. En aangezien mikki gisteren haar spagetti bolognese niet kon krijgen dan nu maar poging twee doen. Wat een te gek restaurant is dit. We zitten midden in een soort woonwijkje buiten aan picknickbankje . Je waant je zo in Frankrijk. Mikki scoort haar spagetti maar helaas is jim zwaar teleurgesteld want ze hebben geen pizza. Maarrrrrrr als we verder kijken zien we dat ze zowaar sushi hebben, dus jim toch nog happy. En pappa en mamma ook helemaal happy want ze hebben hier ook wijn. Dat is echt uitzonderlijk. Best wel lekker hoor zo'n wijntje na twee weken water en soms een biertje. Wat was dit een schot in de roos. En wat was dit een superdag. Na het eten nog even teruggelopen naar het dorpje. Ze hebben hier een superleuk winkeltje. Daar verkopen ze tibetaanse gebedsvlaggetjes waar ik allang naar op zoek was voor in de veranda. En jim vind er een te gek hempje met de songtekst van bob marley erop. En ik ben ook zooooo happy met mijn linnen witte bloesje voor €12,00. Ook nog wat thee gekocht voor ieder zijn smaak wat. Dankbaar en totaal voldaan gaan we terug naar onzeboomhut waar de kinderen even binnen gaan relaxen en waar ik aan mijn blog ga werken en Dé nog even wat leest. Moe maar supervoldaan vallen we allemaal weer in slaap.  

Foto’s